Langwerpige stekengidsen met heel veel keus

“Wie had in het begin van deze eeuw (de 19e) de wedergeboorte van het handbreiwerk kunnen voorspellen? In 1906 zag men het zelden, te Parijs echter droegen de dames onder hun mantel kleine vestjes die enkel verkocht werden in een Engels koopwarenhuis van de Boulevards. Deze vestjes, gebreid in de kousenbandsteek met witte mohair wol, werden ingevoerd uit Schotland, ze waren een luxe artikel en kostten 20 Franc.
Gedurende de eerste Wereldoorlog werd de mode van het handbreiwerk eigenlijk ‘gelanceerd’ en sindsdien kende ze een steeds stijgende bijval. Warm, soepel, licht en aangenaam om te dragen, wordt het breiwerk ook nog eens geprezen om zijn volmaakte aanpassing aan de noodwendigheden van het huidige, bedrijvige leven.”

Leuk, zo’n inleiding: je blijft erin lezen! Deze inleiding staat in het derde boek van deze reeks langwerpige stekenboeken: Femmes d’Aujourd’hui. Helaas geen jaartal, maar wel lekker oud. Het is een stekenboek met 500 steken, en daarna volgde in later tijden boeken met 850 steken en zelfs 1300 steken. Dat waren onvolprezen overzichten van wat er allemaal mogelijk is, en ze werden veel gebruikt door onze moeders en oma’s. Wat voorbeelden (uit het oudste boekje): Granietsteek, Soepele randsteek, Smocksteek, Weefsteek, Korfsteek, Stippelsteek.

En er waren (en zijn) ook steken die iets uit de natuur of het dagelijks leven nabootsten en namen kregen die dat goed weergaven: De Vensters, De Cellen, De Bladeren, De Zwerm, De Driehoeken, De Tralies, Gekiemd koren, Wespennest, Honingraat. Je ziet het er ècht in.

De inleiding (ik hou van inleidingen….) gaat nog even verder: “Doch, sedert het breiwerk een overwegende plaats in de klerentooi heeft ingenomen, stellen zijn aanhangsters zich dagelijks de vraag, welke steek ze zullen gebruiken ter versiering van hun werk. Deze keus, die onderworpen is aan talrijke voorwaarden zoals daar zijn, kwaliteit en dikte van de wol, bestemming van het werk, handigheid van de breisters, tijd van verwezenlijking, eist een ernstige documentatie. Tot hiertoe bestond deze niet en heden bestaan zeer weinig albums van steken, daar hun publicatie tijdens de laatste oorlog werd onderbroken en hun voorraad uitgeput is. Deze leemte heeft er ons toe aangezet dit A.B.C. van het Breiwerk uit te geven dat, wij zijn er zeker van, met ongeduld wordt verwacht.”

Ha! mooie oude taal met lange volzinnen. Niet meer denken dat mijn blogjes te lang zijn, vroeger konden ze er ook wat van. Mooie stekenboeken dus! Keus uit 1300 steken, toe maar!
De kleine foto’s zijn van de Verlengde Randsteek, Grote Lussteek en Bloemenveld. Die laatste zou ik kiezen….