De vaargeul naar het Wad ligt open. Daarachter ligt de weidse verte. Hier is het mooi en rustig. Het is nog vroeg op de stille ochtend aan één van de uiterste puntjes van Noord-Nederland. Hier willen we een tijdje blijven en alles in ons opnemen.
Stilte, rust en ruimte is iets wat je ondergaat. We leven drukke levens, er zijn miljoenen indrukken en verstoringen. Je wilt niet overal op reageren maar de indrukken komen met kracht binnen. Je zou willen dat je elke week even op retraite kon. Gewoon weg! Rijden tot je niet meer verder kunt en dan uitstappen en ronddwalen.
Weg van de chaos. Weg van de herrie. Weg van de gekte.
En dan beleven dat het zo prachtig en stil kan zijn aan de rand van het land.
Ik had een oud quiltje mee. In deze setting noodt het tot mijmeren. Waarom maakte ik destijds zoveel van die streepjes-kleurtjes-quiltjes? Toen ik het quiltje daar neerlegde, in een haast eerbiedig gebaar op de zondagochtend, op het uiterste puntje van de kade, werd mij een nieuw antwoord duidelijk. Het was toen ook al de behoefte om orde in de chaos te scheppen. Al die restjes lapjes wilde ik in rechte en schuine patronen, waardoor harmonie en een nieuw evenwicht ontstond. Dat gaf mij voldoening. De quiltjes die ik destijds maakte zijn mij dierbaar en af en toe neem ik ze mee.
Het plekje waar we naar toe waren gereden is Noordpolderzijl. Het is het kleinste open zeehaventje van Nederland, waar eb en vloed vrij spel hebben.
Noord: we zijn in het uiterste noorden van Groningen
Polder: nieuw vruchtbaar land werd hier gewonnen op de zee en toegevoegd aan de provincie. Al in 1811 deden mensen dit. Er was veel hoop, vertrouwen en moed voor nodig (dat is de titel van een boek wat hierover werd geschreven).
Zijl: een andere naam voor sluis.
Eb en vloed hebben vrij spel, ook in ons leven. En dat betekent dat je dus soms even weg wil van alle hectiek. Dan moet het weer even eb worden. Dan wil ik een quiltje neerleggen op een plek die mij aanspreekt.
4 gedachten over “Bij Noordpolderzijl”
O wat zitten jullie daar fijn. Wij waren er een paar jaar geleden en je kunt daar heerlijk rustig zitten genieten.
Veel plezier nog.
Bedankt Mieke. Leuk dat je die plek herkent! Dat is trouwens niet verwonderlijk: als je daar eenmaal bent geweest, dan wil je vaker. Voor ons was het de derde keer daar.
Helaas was het maar één dagje Groningen, dus we kwamen ’s avonds al weer terug.
Heb je nog poffert gegeten bij het kleine restaurantje daar?
O, hebben ze daar poffert? Dat is leuk! Maar wij gingen al bij familie taart eten dus laten de poffert voor een volgende keer.