Het was een snikhete dag en ’s avonds om zeven uur was het nog steeds 34 graden. Misschien zou het in het bos beter uit te houden zijn.
Eigenlijk te warm om te wandelen. We hadden stoeltjes mee. Gewoon een tijdje zitten en luisteren naar de bosgeluiden. Een meegenomen quiltje drukt de vlammende hitte uit.
Een simpel randje om te borduren. Bijna lang genoeg.
Wàt een warmte!
Een wandelaar passeert ons en zegt dat een paar honderd meter verderop een groepje wilde zwijnen zit. We laten onze stoeltjes staan en lopen er naar toe.
Wàt een belevenis om hier te zijn op deze warme avond!