De groene trui die ik dit voorjaar begon te breien is nog steeds niet af. Het pand is klaar, de mouwen zijn klaar en nu moet ik met de rondbreinaald verder om met de pas te beginnen. De hele zomer stond m’n hoofd er niet naar om uit te zoeken hoe dat moet maar nu vond ik het gisteravond een goed idee om alles van deze trui tevoorschijn te halen. Ik bestudeerde het patroon, pakte de centimeter om alles goed na te meten, probeerde het te begrijpen maar merkte dat ik het toch niet begreep. Nu heb ik de neiging om de volgende trui maar vast net zo ver te breien als deze, totdat ik daar ook weer niet meer mee verder kan. Wie weet komt er dan nog eens een gelegenheid om aan iemand te vragen hoe het moet.
Vanmorgen zie ik alles nog net zo op tafel liggen zoals ik het gisteravond heb achtergelaten. Ik maak er een plaatje van, met een mooi geborduurde paddestoel erbij. Het is zo’n mooie herfst! De zon schijnt nu weer in de kamer en daagt me uit om verder te gaan met opruimen. Er is nog veel meer handwerk wat is blijven liggen en wat ik nu wil afmaken!
Wat kleurt dat paddestoelen mooi bij de trui! Succes met de trui, gewoon alle steken op de ro breinaald en minderen. Klinkt heel makkelijk. Het valt kennelijk tegen.
Bedankt Beerta. Klopt, het valt me tegen om in die eerste toer van de pas alle instructies tegelijk te verwerken en dat werd zo’n hobbel dat ik er nog niet overheen ben gekomen. Maar ik geef de moed nog niet op.