Het leuke van het Randje-per-Week project is de continuïteit! Elke week worden er twee nieuwe randjes gepubliceerd, en daar zitten dan weer duizenden vrouwen op te wachten die zin hebben om verder te borduren. Vijf-en-twintig jaar geleden had ik ook heel veel zin om randjes te borduren en dat deed ik ook. Ik had me ten doel gesteld dat het een dichtgeborduurd meerkleurig randje moest zijn, met een lijntje erom maar ik had nog weinig boeken met voorbeelden en internet bestond nog niet. Dus na elk randje moest ik weer een nieuwe verzinnen of zoeken en dat schoot niet op. Ik weet nog dat ik heel erg m’n best deed om een laatste randje te vinden maar dat lukte niet, en met een gezin met jonge kinderen had ik nou ook weer niet zo héél veel tijd om te blijven zoeken. Ik vond het jammer, maar de lap bleef liggen. Nu heb ik hem weer opgezocht en vind ik het leuk om dit te koppelen aan een verhaaltje over het RPW. Want ik denk dat dit een groot deel van het succes is: veel vrouwen vinden het fijn om ‘huiswerk’ te krijgen. Niet zelf hoeven zoeken, maar elke week gewoon het nieuwe voorbeeld krijgen. Ik zou willen dat we dat twintig jaar geleden al hadden, maar ik treur niet hoor! Ik vind het erg leuk dat het er nu wèl is!
Over mijn eigen lap met persoonlijke geschiedenis twijfel ik: zal ik het zo laten, of zal ik alsnog een laatste randje erbij borduren?
1 gedachte over “Geborduurde randjes – continuïteit”
Och wat schattig is dat. Ik heb zelf ooit een randen-lapje gemaakt (niet-omlijnd) voor een naaldenboekje, ik gebruik het nog steeds.
De omlijning geeft een leuk effect. Nee, ik zou het lapje zo laten. Dit is uit díe tijd, díe periode. Dat ene nieuwe randje zou anders altijd een vreemde eend in de bijt blijven 🙂
Ook is hij nu (bijna) symmetrisch en evenwichtig; hij is goed zo.