Gebreide kussens in kerk

“Kerken zijn gebouwd voor en door mensen die weten dat ze God nodig hebben als de dingen van het leven te overweldigend zijn.” Zoiets zei de predikante in een kerkdienst in de St. Joriskerk in Amersfoort, aan het begin van een dienst die afgelopen woensdag om 4 uur begon. Dat was het tijdstip waarop de eerste lichamen in Eindhoven aankwamen na de vliegramp in de Oekraïne. De belangstelling voor die dienst was groot. De kerk zat bomvol, op het kerkplein keken duizenden mensen mee op een groot scherm, de dienst werd live op tv uitgezonden, en de zin die ik citeerde kwam ook nog eens ’s avonds op het journaal. Kerken zijn gebouwd voor en door mensen die God zoeken. Bìnnen die kerken is vaak al eeuwenlang niet veel veranderd, en dat heeft ook z’n eigen charme. Die kerken staan al eeuwen als markante hemelwijzers in het landschap, bepalen onze horizonnen en horen bij Nederland. Velen gaan nog op zondag naar diensten, maar er zijn ook kerken die niet zoveel publiek meer trekken. In één van die kleinere – maar zeer karakteristieke – kerken werd vorige maand een quilt-tentoonstelling gehouden, en daar heb ik uitgebreid over geblogd (het Groninger quilt festival). Ik nam daar en toen ook deze foto: van vier handgebreide kleurrijke kussens die een mooi contrast vormen met de houten banken. Vandaag – op een zondag – publiceer ik deze foto. En hoop ik dat veel mensen troost hebben gevonden in één van de vele kerken waar die troost wordt geboden. Niet alleen via kussens, maar ook via troostrijke woorden.