Herdenkingsbijeenkomst
In verschillende universiteitssteden begon gisteren het ‘academisch jaar’ met een plechtige bijeenkomst waarin toespraken werden gehouden. Nieuwe en oude studenten werden verwelkomd; het studiejaar begint weer. En vandaag begonnen in mijn stad de colleges weer, maar was er ook een herdenkingsbijeenkomst voor één van de kern-docenten die aan het begin van de zomer overleed. Ik schreef erover op mijn blog. Hoe ik na een lange reis op de Noordzee wat bloemetjes in het water wilde gooien. Ik wist toen nog niet dat zij die dag werd begraven. Maar aan een stenen-strand in de stromende regen beleefde ik ver weg toch iets mee van dat afscheid.
Vandaag was het een zonnige dag, en ging ik naar die herdenking. Ik had er naar toegeleefd, want je hebt na een overlijden het zo nodig om nog wat te kunnen napraten met anderen. Goede woorden werden gesproken. Prachtige liederen werden gezongen. Handen geschud, hartelijkheid gedeeld. Wat is dat goed en heilzaam! Ik wens het iedereen die daar ook behoefte aan heeft, na een overlijden, ook toe. Dat je nog wat kunt napraten over een dierbare. In mijn leven heb ik inmiddels geleerd dat je niet altijd moet wachten tot die gelegenheid vanzelf komt. Soms moet je ook gewoon moeite doen om het ter sprake te brengen. Om te zeggen: ik zou zo graag nog even willen praten over wat ik toen zo intens heb beleefd.
De hele zomer staat een stapeltje stenen van het verre stenenstrand in m’n kamer. Het is een joodse gewoonte om stenen op iemands graf te leggen. De vrouw die vandaag werd herdacht, had vlak voor haar overlijden nog de uitgave van een wetenschappelijke publicatie mogen meemaken over joodse begraafplaatsen in Drenthe. Jarenlang had ze grafschriften ontcijferd, want ze was een expert op het gebied van oude talen. Zo liet ze de stenen spreken.
En al die stenen spreken van hoop.
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
1 gedachte over “Herdenkingsbijeenkomst”
Ik zou willen zeggen dat ik liever bloemen dan stenen neer leg maar zo is het nu eenmaal. In mijn huiskamer staat een fraai ceramike bakje met stenen welke gebruikt werden bij de onthulling van de 200 namen van de joden die aan de overkant van de Nieuwe Keizersgracht woonden en wiens namen werden geplaatst in de beton rand langs het water. Vlak voor de Hermitage. Zoek maar op www. schaduwkade.nl Dat gebeurde op 26 Mei 2013. waarvoor mijn dochters en ik naar nederland kwamen. Wij woonden voor de oorlog, mijn ouders broertjes en ik aan de overkant op No. 24 waar aan de gevel in 2009 3 plaquettes door mij werden onthuld op initiatief van Jacob Kohnstamm en zijn partner, Beatrijs Stemerding die wij voordien niet kenden.
Nieuwe keizersgracht 24. Hartelijke groeten, Betty