Jong in de jaren zeventig!
Dat was ik. En ik kwam wel eens in Wageningen, want daar woonde m’n vriendje.
Samen waren we jong in de jaren zeventig. En wil je weten hoe dat was?
Nou: haken natuurlijk!
Het was de tijd van de geitenwollen sokken. De lange haren. De alto’s. De liedjes van Boudewijn de Groot. De Sansevieria voor de ramen. Veel oranje en bruin. De strijd voor het behoud van statiegeldflessen.
In Wageningen was er gebrek aan studentenwoningen en in een weiland net buiten de stad werden er studentenbarakken geplaatst. En daar ontwikkelde zich een héél speciaal sfeertje. De plek heette Droevendaal en die werd beroemd. Of berucht? Ik ben er nooit geweest, maar ik had wel een enorm gevoel van herkenning toen ik dit filmpje zag. Duurt maar een paar minuten en als je het gezien hebt, dan weet je: Zò was het in de jaren zeventig!
En hoe was het nog meer in de jaren zeventig?
Nou: haken natuurlijk!
We haakten van alles!
En dat kan nu weer. Met dit oude Parley tijdschrift.
1 gedachte over “Het oude Droevendaal en een boekje van Parley”
Alto’s…bestond dat woord toen al?
De liedjes van Boudewijn vind ik nog steeds leuk en Sanseveria’s heb ik ook nog steeds voor mijn raam 🙂
Leuk dat boekenrek van betonnen tuin-elementen!