Hoera voor kleur

In Deventer staat een opmerkelijk kantoorgebouw waar we al verschillende keren waren langsgereden. De zin om ook eens een keer de auto aan de kant te zetten voor een foto was er al, en nu was er tijd om het tot uitvoering te brengen. Stonden we daar op een parkeerplaats bij een tegenovergelegen kantoor. Mijn man nam concentreerde zich met zijn telelens op het kleurige gebouw (dat werd de bovenste foto) en ik stond gezellig even op de parkeerplaats te koekeloeren. Toen viel mijn oog op een plekje waar ik mijn tas-van-die-dag wel even wilde ophangen. En terwijl ik dat deed, mijmerde ik een eindje weg. Over die tas namelijk. Die maakte ik lang geleden, in een vreugdevolle impuls om mijn nieuwe naaimachine uit te proberen. In die tijd was het nog heel ongebruikelijk om zulke bonte lapjes aan elkaar te naaien, en toen de tas af was durfde ik hem dan ook niet te gebruiken. Hij verdween naar zolder, want ik vond hem veel te bont en dacht dat iedereen het gek zou vinden als ik daarmee zou lopen. En wat is de tijd dan nu toch enorm veranderd! Niet alleen in textiel kun je gerust kakelbont alles combineren, maar ook gebouwen doen mee met de kleurtrend.
Weer thuis zochten we de naam van dit gebouw op: L’arc en Ciel. Het ontwerp is zodanig dat het glas bij lichtval onder diverse hoeken telkens anders oplicht. Het ene moment kan de gevel groen lijken, en het volgende moment kan een deel oranje kleuren. Hoera voor kleur! En of iemand dat zo aanvoelde: net een uur geleden werd het boekje “Alles over kleur” besteld, maar ik blijf wel zoeken naar nog meer van dat soort boekjes. Hoewel je die soms ook hélemaal niet nodig hebt! Gewoon alles aan elkaar naaien, zoals ik twintig jaar geleden ook deed.

Bewaren