Margrieten

Er zitten een paar mannen op m’n dak om onze schoorsteen te repareren en er wordt steeds heen-en-weer gelopen op de trap met materiaal voor onze nieuwe cv-ketel. Jaar na jaar hebben we het uitgesteld om onze oude ketel te vervangen, en elk jaar gingen we vol goede moed de winter in met de uitspraak: “hij houdt het nog best een tijdje vol”. Maar uiteindelijk namen we nu de beslissing om voor een nieuwe ketel te gaan. Zojuist liep hier een monteur die de nieuwe thermostaat even uitprobeerde en het wordt hier nu aardig warm. Niks voor mij, want ik stel kachel-warmte altijd zo lang mogelijk uit. Natuurlijk ben ik wel blij dat we nu weer een nieuwe installatie hebben, maar er gaat toch niks boven natuurlijke zonnewarmte. Zoals dit voorjaar, toen ik deze foto vlakbij huis nam. Het is het veld waar ik ook mijn Margrieten-logo fotografeerde destijds. Terwijl die mannen hier rondlopen heb ik een veilig heenkomen gezocht achter de computer en ik zit hier nu wat foto’s te sorteren. Deze kwam ik tegen. En ook die van dat hart met gehaakte margrietjes. Ik ben niet de enige die margrietjes haakt, want ik zag dat Tertia er pas ook over blogde. Leuk: iedereen gaat margrietjes haken! Dat kan het hele jaar door, ook als straks de kachel weer snort. Nu nog even met weemoed achterom kijken naar deze voorjaarsbloemen, terwijl het buiten behoorlijk hard waait. Ik ben blij dat die monteurs hier niet van m’n dak zijn gewaaid.