Mijn borduurwerken (voor visitekaartjes)

In de gang had ik negen borduurwerken tegen het behang geprikt en zes zeegras-manden tegen de muur geschoven en daarop een lading kussens gelegd (die kussens liet ik zondag zien). Ook nog een paar grote kleurige borduurwerken erbij, zodat bezoekers gelijk na binnenkomst niet goed wisten waar ze moesten kijken. Na het ophangen van hun jas kreeg ik dan meestal de vraag: “Heb je die allemaal zelf geborduurd?”

Jawel, en dan begon ik gelijk al met vertellen. Zoals dat ik borduurde op grof linnen. En dat ik deze borduurwerken gebruikte voor m’n visitekaartjes, en dat ze die straks van me zouden krijgen. “Maar kom eerst maar eens verder…..” En toen was er nog véél meer om over te praten.

Vanmorgen, na m’n gezellige bezoek-dagen, was het tijd om die borduurwerken weer van de muur af te halen. Ik maakte nog een paar foto’s, zodat ik ze hier ook nog kan laten zien:

Met de kaartjes erbij.

Bij de koffie kon ik toen ook wat verhalen van het bezoek horen, en dat waren soms verrassende verhalen. Bijvoorbeeld van een bloglezeres die vertelde dat ze het blogje nog kon herinneren over het oude zijden jurkje wat mijn moeder droeg toen ze vier was. Het 90-jaar oude jurkje had ik tegen de glazen wand opgehangen en kun je op de bovenste foto door het raam zien.
Een andere bezoekster vertelde dat ze al mijn kaartjes op haar prikbord heeft gehangen.
Leuk hoor, dat ik door al dit soort reacties kon merken hoe mijn blogjes en kaartjes ‘binnen zijn gekomen’ en soms indruk hebben gemaakt!