Het zijn picknick-dagen, wat het weer betreft. Aan het eind van een zomerse zaterdagmiddag maakte ik gisteren een salade en zochten we een mooi plekje op naast een sloot. Daar zaten we een half uur heerlijk en na het eten van de pasta wou ik net een dutje gaan doen op m’n meegenomen picknickkleed. Maar ik hoorde stemmen achter me, en die kwamen steeds dichterbij. Terwijl er toch echt niemand te zien was. En toen zagen we wat het was: twee vissers liepen met wetsuits langzaam door de sloot. Ze wierpen steeds een visje voor zich uit en bewogen zich al pratend voort door het water. Deze manier van vissen had ik nog niet eerder gezien. Lijkt me een beetje jammer dat het hele ecosysteem op de bodem van de sloot op die manier wordt verstoord.
Daarna verzon nog iemand anders iets om de rust te verstoren: een boer van een nabijgelegen boerderij liep over z’n erf met een bladblazer. Dat ding gilde door de stilte en we zagen: dit gaat niet meer voorbij. Dus pakten we ons boeltje weer op, ik nam geen foto meer van het picknickkleed, en we zochten een ander plekje.
Dus dat is de andere kant van dit mooie plaatje! Rust duurt soms maar een half uurtje..
Maar vandaag is het de ‘rustdag’ en dan publiceer ik meestal een foto van een kussen. Deze foto maakte ik een week eerder en als ik morgen weer uitgerust ben, zet ik de hoes van het linkerkussen in m’n shop. Een reuze handige kussenhoes, die goed harmonieert bij al die drukke gehaakte kleden.
Fijne (rustige?) zondag gewenst!