Bezoek tentoonstelling Breughel

Met mijn programmaboekje sta ik voor een grote afbeelding die een tentoonstelling over vijf generaties Breughel samenvat. Als kind heb ik in Son gewoond, wat eigenlijk voluit Son en Breughel heet, en dan voel je vanzelf een connectie met de schilder naar wie het andere dorp aan de overzijde van de Dommel is genoemd. Maar in die tijd waren alle beroemde schilderijen ergens in buitenlandse musea en bovendien ging ik als kind niet naar een museum. We speelden lekker buiten (of ik handwerkte). Nu is er in Den Bosch een grote tentoonstelling over het innovatieve en wereldberoemde werk van de familie Breughel en ging ik erheen samen met mijn lief.

De schilderijen van Pieter Breughel – zowel de Jonge als de Oude – werden bewonderd om hun uitzonderlijke vakmanschap. Hier is een feestelijke bruiloftsstoet geschilderd. Ik stond een tijdlang hiervoor te kijken naar de gedetailleerd weergegeven kleding. (foto boven)

Jan Breughel de Oude schilderde een kostbaar boeket bloemen, die in verschillende seizoenen bloeien. Zijn boeketten waren de eersten in de Nederlandse bloemschilderkunst en hebben vele andere kunstenaars – ook binnen de eigen Breughel-familie – beïnvloed. (foto onder)

De familie Breughel wordt gezien als een van de meest belangrijke families in de westerse kunstgeschiedenis. Ze schilderden landschappen, hadden oog voor het dagelijks leven (en oefenden maatschappijkritiek uit via hun onderwerpen van bijvoorbeeld bedelaars), maakten studies van dieren insecten en bloemen, gaven verhalen uit de Bijbel weer en maakten ook wat satirische composities, zoals het schilderij hieronder.
Met de hoed in de hand staan een paar boeren in de rij voor een dorpsadvocaat, die zijn papierwerk niet helemaal op orde heeft. Ze moeten in natura betalen, dus vandaar alle gevogelte en druiven die de boeren met zich meedragen. De afbeelding van dit rommelige kantoor, van iemand van wie de gemeenschap afhankelijk was is één van de populairste voorstellingen. Het deed mij denken aan ‘Otje’.

En zo was er nog veel meer te zien en zoals gewoonlijk wil ik na afloop van een museumbezoek graag een paar foto’s delen op mijn blog. Zo heb ik dat ook al vele jaren gedaan. Even een doorkijkje geven van een paar museum-hoogtepunten, waarbij het altijd lastig kiezen is. Het beroemdste schilderij van Breughel bewaar ik voor de adventstijd, en nu sluit ik af met nog een laatste foto. Wat was het mooi om daar te staan, onder die weelderige bloemenboog.