Een paar weken geleden legde ik een quilt op het midden van een zij-dijkje van een 30 kilometer lange dijk. Het was pas februari en ik was blij dat we zomaar een dag hadden waarop het niet waaide en ik die quilt daar neer kon leggen. Die dag maakte ik ook nog wat andere foto’s van deze quilt. Ik ben vaak op zoek naar plekjes waarop ze mooi uitkomen, en dit was zo’n plekje! De quilt is helemaal opgebouwd uit ruitenstofjes die ik in de loop der jaren had opgespaard. Er zitten restjes in van een hele periode waarin er zelf (kinder)kleding werd genaaid. Zelfs ook nog stofjes van mijn schoonmoeder, toen die nog zelf bloeses naaide voor haar tienerzonen. Lang geleden, en daardoor waren de restjes des te specialer geworden. Dit is één van de weinige quilts die ik volgens een patroon maakte. Ik had een plaatje gezien in een quiltboek en dat wilde ik namaken. Bij bestudering van dat plaatje viel me op hoe sterk de kleuren waren van de grote vierkanten: precies het goede blauw-geruit en precies het goede rood-geruit. Het vergde een lange doorloop-tijd om zelf ook die juiste ruiten-kleuren te vinden, waarmee de ’16-patches’ goed uitkomen. Wel een paar jaar, herinner ik me. Toen ik die goede kleuren had, kon ik eindelijk deze quilt maken. En toen ik deze stapel boomstammen zag, kon ik eindelijk deze foto maken. Soms duurt het lang voordat je een idee hebt gerealiseerd, en als het dan lukt is de voldoening groot!