Speenkruid = Speelkruid!
De eerste melding van de aktie ‘wie-vindt-het-eerste-bloemetje’ kwam bij mij binnen. Hiltje schreef dat ze vier knopjes had gevonden en thuis in een vaasje had gezet. Lekker spelen!
Maar als deze blog-aandacht voor het kleine bloemetje tòch weer een wedstrijdje wordt, dan ga ik ook nog maar even de vroegere spelregels opfrissen:
Regel 1. Om te winnen moet je (eigenlijk) een foto sturen.
Regel 2. En het bloempje moet bloeien (en geen knop meer zijn)
Regel 3. had ik al doorgegeven: Vind het bloemetje op een nìeuwe plek, en niet op een plek waar je het in een eerder jaar ook hebt gevonden.
Dus wat doen we? Maken we er een wedstrijdje van?
(Deze foto liet ik hier eerder zien: een blik op mijn keukentafel.)
Hallo Margriet.
Nou voor mij hoeven we er geen wedstrijdje van te maken hoor.
Ik vind het gewoon leuk.En het staat zo mooi op de tafel naast de sneeuwklokjes.
Wel heb ik vlug een foto gemaakt want zolang staan ze nu ook weer niet.iemand moet me er even mee helpen maar dan komt hij wel eens naar je toe.
Vr groet van Hiltje.
Leuk die eerste bloemetjes op tafel!
Een foto zie ik altijd graag! Maar geen haast hoor.
Ha Margriet, weet je wel dat je lichte (botanische) verwarring zaait met de Speenkruid foto’s? :-))))
Op zowel de foto van dit jaar (in het wild) als de geplukte bloemetjes uit 2016 zijn de groene blaadjes van het Fluitenkruid zien waar de bloemetjes van het Speenkruid doorheen piepen.
Even terzijde, ik zag een paar weken geleden op de fiets onderweg naar het centrum al bloeiend Fluitenkruid.
De eerste Speenkruid bloemetjes zag ik nog niet. Ook zonder wedstrijd is het leuk dat ik door je blog beter ga opletten of er al voorjaarsbloempjes te zien zijn.
Ik ben nu al nieuwsgierig naar de volgende melding.
Groetjes, Tineke
Hoi Tineke, Ja, het hééft wel wat om met elkaar naar dat eerste speenkruidje te zoeken. Maar volgens mij lette jij (ook zonder mijn blog) zelf ook altijd al heel goed op de bloemen! Want je maakt zelf ook heel mooie foto’s op jouw blog!
De lichte verwarring: hà, daar zit ik niet mee! Ik pluk altijd een paar blaadjes van het fluitekruid erbij want dat staat mooier in het vaasje, vult het wat op. En het staat ook bijna altijd in elkaars buurt.
Beste Margriet,
Bij mij staat het speenkruid amper boven de grond, dus van knoppen nog lang geen sprake en dat ondanks een stadstuin op het zuiden en omheind door schuttingen! 1 sneeuwklokje bungelt al wel, de rest in de schaduw zijn nog groene sprietjes. Raar genoeg heb ik in de straat op een koude westzijde (altijd wind daar) van een huis al wel bloeiende rozemarijn gezien. Prachtige blauwe kleur.
Hartelijke groeten,
Hennie
Het verrassende van speenkruid is dat er soms zomaar een bloemetje is op een plekje waar je het niet verwacht, en op plekjes waar je het wel verwacht (bijvoorbeeld in de zon) daar duurt het soms wat langer. Maar ik ben geen speenkruid-expert hoor. Meer een speenkruid-babbelaar!
Nee Margriet zo heb ik dat niet niet gevoeld hoor belerend. Nee hoor.
Ik vind het gewoon leuk om dat met jou te delen.
Maar die andere bloemetjes waren echt bloemetjes en het eerste knopje dat droogt wat op.
En jou blogjes zijn mooi om te lezen ga zo door.
Vriendelijke groeten van Hiltje.
Haha, doe ik! Ik kan héél lang dóór gaan, bijv. met praten over speenkruidjes… Wat een onderwerp hè? En leuk dat jullie dat dan allemaal lezen!