Verder met vrede op 20-02-2020

Een rouwkaart ligt hier nog naast me, met een treffende tekst boven de naam: “Leven met God is leven in vrede. Een vrede die ons verstand te boven gaat. Zowel hier op aarde, als in de eeuwigheid.”
Die tekst had ze zelf bepaald dat er op haar kaart moest staan.
Een mooi kralenwerkje ligt hier ook nog naast me. Die had ik klaarliggen voor wat kralen-boeken straks. Zo is het ook wel mooi.
Ik had al wel voldoende over een begrafenis die ik gister bijwoonde geschreven, maar kom er toch nog een keer op terug. Omdat het vandaag een mooie dag is.

20-02-2020: een mooie datum voor als je van mooie data houdt. Ik kreeg een appje van een vriendin met wie ik heb meegeleefd tijdens maandenlange bestralingen van haar man. “Vandaag voor het eerst niet: heerlijk!” “Op 20-02-2020 weer verder met jullie tweeën!” appte ik terug.

En toen dacht ik weer terug aan de begrafenis van gister. Die mevrouw was 33 jaar lang weduwe geweest. Heel lang leefde ze haar leven alléén. Al die jaren had ze zich ingezet voor haar medemensen en leefde ze mee met velen. Ze had er verdriet van dat haar ziekte van Lyme (die ze 35 jaar geleden opliep) niet erkend werd en ook niet behandeld kon worden. Daardoor namen haar beperkingen met de jaren toe. Maar haar inzet voor anderen nam nìet af. Bijzonder is dat!
En toen dacht ik weer terug aan m’n vriendin, wiens man een ziekte kreeg die wèl behandeld kon worden. Hoe fijn is dat!

Het heeft voordelen om in deze tijd te leven. En ook nadelen. We hebben het niet voor het kiezen. We leven ons leven, en het is fijn als er vrede is. Vrede die soms ons verstand te boven gaat. Vrede die onze beperkingen te boven gaat.
Daar was ik nog even over aan het nadenken, en wilde ik graag nog even delen.
Ik weet dat er onder mijn bloglezers ook oudere mensen en zieke mensen zijn, en ik wens jullie van harte toe: Vrede!