Dit is de week dat alles bloeit of gaat bloeien! Ook de oude knoestige Magnolia in de tuin van m’n moeder doet weer mee.
Ik wordt er een beetje hoteldebotel van, van zoveel bloemen en kleuren. Vooral die knalgele Forsythia, die ontroert me elk jaar weer. Hebben jullie dat ook, dat speciale bloemen speciale herinneringen naar boven brengen? Lang geleden lag ik eens in het ziekenhuis. Het was een lange strenge winter geweest compleet met elfstedentocht en met winterjas ging ik naar binnen. Toen ik na een operatie voor het eerst weer op m’n benen kon staan, keek ik naar buiten. Ik zag dat de Forsythia bloeide en kon het haast niet bevatten. Al die kleuren na het ziekenhuis-wit: ongelooflijk!
En daarom heb ik naast m’n voordeur een struik Forsythia geplant. Om er elk jaar een paar takjes af te plukken en elk jaar weer van te genieten. M’n tuintje is niet groot genoeg voor een echte Magnolia: daarvoor ga ik naar m’n ouderlijk huis om die roze bloemenboom te bewonderen.
Hoe vaker je een bloeiend voorjaar meemaakt, hoe meer die bloemen gaan betekenen lijkt het wel.