Vandaag heb ik voor twee groepen studenten gekookt en dat was nog een hele toer. Want de gewone pannen zijn niet groot genoeg en ik moest erover nadenken hoe ik dat deed met het wisselen van de groepen. Ik sneed een paar kilo groente weg en experimenteerde met kaki-fruit met granaatappel-diksap en ik zocht al m’n servies bij elkaar. Om kwart voor zes deed ik de kaarsen aan en om precies zes uur stond de eerste groep voor de deur. En het was gelijk zò gezellig! Het eten was lekker en er was genoeg en we praatten over hun studie en de tijd vloog voorbij. Om kwart voor zeven zette ik de rijstkoker nog een keer aan voor de volgende groep die om zeven uur aanbelde. Toen waren de twee groepen er even tegelijk en stond iedereen met elkaar te praten en maakte ik gauw de schalen weer klaar om opnieuw te serveren, en toen voelde ik me zo blij! Al die leuke jonge mensen in ons huis: bijzonder!
Tussendoor had ik ’s middags nog even het schilderijtje los gemaakt. Er bleken vijftig kleine spijkertjes in te zitten, dus toen had ik ook nog een knijptang tussen het bestek. Ik heb wel even de naaimachine op tafel gehad en ben aan het tasje begonnen, maar het hengsel kwam niet meer klaar. Morgen weer verder. Ik heb een voldaan gevoel over deze mooie avond!
Bewaren