Een museum is op een warme dag altijd een heerlijke plek om naar toe te gaan: vaak is het er lekker koel.
En een museum is in een drukke tijd ook altijd een fijne plek om een tijdje te zijn: even in een ander wereldje.
In Amersfoort bezochten we het Mondriaanhuis, want daar was ik nog nooit geweest en we waren voor het laatst op bezoek in deze keistad. Laatste kans dus om hier nog even binnen te lopen. En ons te verdiepen in de Mondriaan-designs, die niet meer weg te denken zijn in het leven van velen. Er was ook een mini-expositie met ‘Mondriana’, en ik dacht terug aan mijn eigen Mondriaan-trui die ik vroeger maakte, met grote gele, rode en blauwe vlakken. Vaak aan teruggedacht dat ik het jammer vond dat ik die heb weggedaan.
De tentoonstelling begon met een overzicht van zijn vroege werk, toen hij net als andere schilders gewoon landschappen en molens en boerderijen en bloemen schilderde.
De twee digitale presentaties in dit museum waren heel mooi. We werden helemaal ondergedompeld in zijn figuratieve en abstracte kunst.
Op het laatst spetterden de gekleurde blokjes de filmzaal in en bedekten wanden en vloeren en waren we er helemaal in opgenomen.
Scattered!
Ik had een leuk klein tasje bij me. Dat paste hier wel: