Hondje op geborduurd rood kussen

Bloggen over oud handwerk is leuk, want je komt altijd verrassende dingen tegen of iets wat je wilt uitzoeken. En als ik dat dan had gedaan kon ik het delen op mijn blog. Zo heb ik in de begintijd van mijn blog wel een paar keer geschreven over de oude Biedemeier borduurwerken, die ruim honderd jaar geleden werden gemaakt. Er was toen veel aandacht voor huiselijke tafereeltjes, waarbij gezellige hondjes ook een hoofdrol speelden. Die hondjes zitten dan vaak op een rood kussen, wat het nog gezelliger maakt.

Deze zomer had ik net geblogd over zo’n oud borduurwerk van hondje-op-kussen, en toen zag ik op de antiekmarkt zo’n geborduurd voetenbankje. Ook in het rood. Ik kon de foto toen niet meer gebruiken, maar nu (in een soort terugblik) wel. Het laat zien hoe handwerk altijd een tijdsbeeld geeft, van de tijd waarin het is gemaakt waarin allerlei trends waren. Honderd jaar geleden was er veel geborduurde gezelligheid, en daarin vind je dan terug wat in die tijd mooi en mode was.
Ik vind het leuk om zo een beetje een totaalbeeld te krijgen, van al dat oude handwerk! En natuurlijk om daar dan op mijn blog over te schrijven.
Die blogjes geven dan ook een extra stimulans voor eventuele kopers van zo’n oud borduurwerk (wat zou het geweest zijn met die strook onderaan?) of van  een nieuwere versie naar zo’n oud patroon. En niet alleen dat, maar het is ook gewoon leuk om die twee foto’s bij elkaar te kunnen zien, van die twee hondjes op het rode kussen.