Biologisch eten op stoere placemat

Het is nu twee jaar geleden dat onze Herenboerderij bij Apeldoorn in bedrijf is en dat we daar wekelijks groente kunnen halen. Ik nam me voor om daar nog eens  over te schrijven. Misschien zijn jullie benieuwd hoe het ons bevalt. Antwoord: heel goed! Soms was er wat minder groente dan we hoopten maar dan doen we het er maar gewoon mee. Dat aspect van ‘nemen zoals het komt’ vindt ik eigenlijk wel prima. Het niet-weten van te voren wat we krijgen, het niet-zelf uitkiezen van de portie voor die week vind ik juist fijn! Gewoon: groente van het seizoen, en de boer bepaalt wanneer die geoogst en uitgeleverd wordt.

Gister kwam er weer wat groente van ‘onze boerderij’, dit keer o.a. andijvie. Daar maakte ik vanavond een hutspotje mee met gerookte zalmsnippers. Lekker basic. En daar had ik ook een mooie placemat bij, ook lekker basic maar wel heel mooi gemaakt. Het is een geweven placemat waar een mooi randje is gewerkt. Dit vind ik een erg mooie toepassing van zo’n samentrek-werk-randje.

Vorige week vroeg iemand mij wat ik van de boeren-problematiek vond en in mijn antwoord betrok ik een uitspraak die wij bij de opening van onze Herenboerderij te horen kregen. Er werd toen gezegd dat er in theorie genoeg grond in Nederland zou zijn als een groot deel van de Nederlanders zich ook zou willen verenigen in zulke coöperaties. Dat klonk misschien een beetje overmoedig en niet-realistisch, en mijn gesprekspartner was ook wel een beetje verbaasd: zou dat echt kunnen? Maar tot m’n verrassing was er de volgende dag een plan in het hoofdnieuws waarin iets soortgelijks werd gezegd! Een groep biologische boeren presenteerde een Groenboerenplan aan de verantwoordelijke ministers en het artikel daarover zei ook nog dat die ministers enthousiast hebben gereageerd. “Dit is waar we naar toe willen” werd er gezegd.

In het artikel wordt ‘onze’ boer Fabian geciteerd als woordvoerder van dit groepje. Hij doet goed werk. Door onze groente te produceren èn door dit fantastische concept van Herenboerderijen verder uit te dragen. We eten nu twee jaar bijna alleen nog maar biologisch en zijn blij dat wij deze stap konden zetten. En we hopen dat er in het hele land zulke initiatieven kunnen komen, die bijdragen aan een grote verandering en een oplossing van de problematiek. Het kàn!