Blauwe pauwen en stukjes mouwen

M’n dochter breide voor de dochter van m’n vriendin, die ook vroeger háár jeugdvriendin was, een paar vingerloze handschoenen. Die had ze me al een tijdje geleden meegegeven, en nu kon ik ze aan m’n vriendin geven, en zij geeft het dan wel weer door aan haar dochter. Klinkt ingewikkeld? Valt wel mee. Gisteravond was ze op bezoek en hadden tijd om alles uit te wisselen van waar me mee bezig zijn. Nou ja, echt niet alles, maar we kwamen een heel eind. M’n vriendin neemt altijd de handwerken mee waar zij de afgelopen tijd mee bezig is en nu heb ik voor dit blogje spijt dat ik niet meer foto’s heb gemaakt, want daar zat nog meer moois bij.

In de loop der jaren is het ons opgevallen dat we heel vaak met precies hetzelfde bezig zijn, en nu ook weer. Ze liet me een borduurwerkje zien wat ik gelijk herkende van het heel oude boek Van Palmpaas en Pinksterblom. Zò leuk dat zij óók op het idee kwam om de voorkant van dat boek na te borduren! Hier had ik op mijn blog mijn eigen borduurwerkjes uit dit boek al eens laten zien.

De vrouw voor wie de vingerloze handschoenen bestemd zijn, had gevraagd of deze extra lang zouden mogen, omdat ze er soms last van heeft dat mouwen van gekochte kleren wat aan de korte kant zijn. Dat is het fijne van breien: dat je iets precies pas kunt maken! Dus deze gedachte speelde mee in de titel van het blogje.
En als het niet al bijna donker was, had ik nog een betere foto gemaakt, maar zo kan het ook wel. Wat leuk om weer te merken dat we vaak met dezelfde dingen bezig zijn, en dat geldt ook vast voor jullie! M’n shop is nu dicht voor de zomer, maar als deze straks weer open is dan kan genoemd boek weer besteld worden en ben ik benieuwd of iemand anders dan ook dit borduurwerk gaat maken.