De vogeltjesboom en andere kruissteekontwerpen
Achter mijn ouderlijk huis lag een woest veld waar de bomen hoog naar de hemel reikten. Daar hield ik 
van. Toen ik daar nog woonde, konden we in dat veld spelen. Tussen de bomen groeide het onkruid twee meter hoog. M’n broer ging er soms met een kapmes doorheen om de doorgang naar de appelbomen achterin vrij te maken. En als het dan herfst was, dan gingen we appels rapen. Die van de hele hoge hoogstambomen waren gevallen. Lekkere goudreinetten. Niemand keek er naar om en alleen wij wisten de weg. En dat ging tientallen jaren zo door. Tot er twee jaar geleden enge borden verschenen. Er ging gebouwd worden. Jammer.
Vandaag ging ik weer bij m’n moeder op bezoek. Het woeste veld is al aardig aangeharkt. Er zijn steeds meer borden gekomen die vertellen wat daar allemaal gaat gebeuren. Het is uit met de pret van de vrijheid van zo’n verwilderd stuk land achter het huis. Elke keer als ik daar kwam in de afgelopen tijd, was er weer iets omgekapt en omgeploegd. De buurt heeft nu ook de weg naar de goudreinetten gevonden. Eén boom staat nog overeind en daar ligt niks meer.
Ik liet m’n moeder één van m’n lievelingsboeken zien, het Kruissteekboek van Mies Bloch. Ze herkende 
het wel, want toen ik een tiener was, en nog thuis woonde, had ik één van de patronen uit dat boek gemaakt. Uitkijkend op dat woeste veld, wat nu in omgehakte boomstammen op een stapel lag. We bladerden het boek samen door. De bekende kruissteek-ontwerpen van Amsterdam, de Zaanse huizen, de uithangborden, de postkoets, de molens. Voor veel oudere borduursters zijn dit bekende patronen. Ze zijn afgedrukt op acht grote vellen en die zaten bij het boek in de plastik map.
Het maakt altijd weemoedig als Hollands landschap verdwijnt. En het doet veel mensen wat om die oude Hollandse patronen dan weer te zien. In m’n blogjes probeer ik niet te overdrijven met het aantal foto’s, maar omdat dit zo’n bekend boek is, en omdat ik het omhakken van de vogeltjesbomen niet zo leuk vond, overdrijf ik dus dit keer wel. Dan ‘staan’ die vogeltjesbomen nog één keer liggend op de foto.
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
2 gedachten over “De vogeltjesboom en andere kruissteekontwerpen”
Wat leuk om juist die foto van de torens van Amsterdam als eerste te zien. Ik heb ze jaren geleden voor mijn zusje die in amsterdam woonde geborduurd. Dit voorjaar is ze over.eden en nu heb ik de torens weer terug gekregenaar. Ze staan voorlopig voor mijn neus tot een plekkere voor ze gevonden heb. Een tast arena herinnering aan mijn zusje. Hartelijke groeten, beerta.
Wat verdrietig om je zus te moeten missen. Nog maar een half jaar geleden, dus het verdriet is dan nog vers denk ik. Herinneringen aan haar zijn vast heel welkom en ik hoop dat er vele goede herinneringen zijn.
En ik ben wel eens benieuwd voor hoeveel méér mensen die torens van Amsterdam veel betekenis hebben gekregen. Ik heb ze vroeger ook geborduurd.