De weidsheid in Friesland en een oude merklap

Oh, die heerlijke weidsheid! Hierachter ligt de unieke Waddenzee, maar het gebied vóór de dijk is ook heel mooi om te zien. Raampjes open, nog even naar een bakkertje, en dan met de verse koeken zover mogelijk doorrijden naar het water. De warme wind voelen. Altijd een picknickkleed in de auto. Deze is extra handig, want de achterkant is waterafstotend en ook keutelwerend. Dus legde ik hem gewoon in het gras waar ook de schapen liepen. En dan die koeken erbij…. heerlijk!

Een bloglezeres mailde dat ze genoot van m’n blog-foto’s en dat ze het leuk vond om te zien waar ik m’n tasjes allemaal mee naar toe nam. De laatste tijd heb ik veel blogjes over uitstapjes, maar het is dan ook zomer-tijd! Straks komen er wel weer boeken-en tijdschriften-blogjes. Nu was het nog weer mooi weer voor een uitstapje. Dus hier nog weer een tasje tussen de bloemetjes van een oud stadje:

We waren in Dokkum terechtgekomen. En het bleek dat Dokkum óók nog op onze bucketlist stond. We hebben een wensenlijstje, maar dat werken we niet systematisch af. Alleen als we dan ergens zijn, dan zeggen we: ja, daar wilden we eigenlijk al héél lang eens naar toe.

Ik had een boekje meegenomen waarin veel borduurpatronen van oude Nederlandse gebouwen staan. Een derde deel uit dit boekje gaat over Provinciesteden, een derde deel over kastelen, en een derde deel over gebouwen in Friese steden. Ik keek of ik het gebouw kon vinden waarvan in dit boekje het patroon stond, en ik dacht dat ik het dit gebouw was aan de overkant van het kanaal waar we konden parkeren. Nee, toch weer anders. Wèl mooi, zo’n oud pakhuis. Maar daar waren we niet voor gekomen: we wilden naar het Admiraliteitenhuis. Hierin is een bijzondere collectie oude merklappen. Van een aantal van deze merklappen zijn patronen gemaakt, en die kunnen bij het museum gekocht worden. Ik kocht het patroon van deze merklap van Tiertie Simmens. Zij voltooide dit grote werk in 1714.

Aansluitend bij de grote tentoonstelling over Sits in Leeuwarden, is er ook in dit museum in Dokkum een tentoonstelling over Sits. Daarover later een apart blogje. Nu eerst m’n tassen uitpakken, want ik had nog wat meer bij me dan alleen dat kleine tasje.

De noordelijke provincies zijn erg mooi! Ik heb weer genoten van die weidsheid. Terug in eigen straat was ik blij dat ik twee dagen van asfalteren hier vlakbij had gemist. Liever het geluid van vogels dan van vrachtwagenpiepjes.

Bewaren