Een laatste blogverslag van een wandeling

Elke wandeling heeft iets moois. In de natuur komen we tot rust en genieten we van de omgeving en van ons gezelschap. Wandelingen zijn ook heerlijk om opgefrist te worden en tot klaarheid te komen. En wandelen hoeft zéker niet alleen met mooi weer. Wij wandelden dit weekend in de miezerregen en het was toch fijn!

We wandelden in het Abdijlandschap van Affligem. Monniken hebben een grote rol gespeeld in de vorming van dit landschap. Ze verlegden de beek, groeven hem dieper uit, legden wel vijf visvijvers aan en verbouwden hop.

En ze bouwden een grote abdij op een heuvel, die we vanaf onze rondwandeling telkens zagen liggen. Daar zou straks ook ons eindpunt zijn, waar we samen een biertje gingen drinken!

Maar eerst nog poseren onderweg. Ik had aan mijn man en mijn zoon gevraagd of ze nog een keer hun groene trui wilden aandoen, die ik vroeger had gebreid. Ik weet nog hoe leuk ik het vond om foto’s te maken toen de tweede trui net af was, en die foto op mijn blog te laten zien.

En ook samen met mijn dochter op de foto! Ik leerde van haar dat je prima in een wollen trui kunt wandelen en dan geen jas nodig hebt. Ook als het koud en miezerig is, want goede wol houdt je wel warm. We hebben allebei dit jaar veel gebreid; ik zes truien en zij tien. Zò fijn om dan samen te wandelen in onze fijne truien!

Elke wandeling heeft iets bijzonders en je komt altijd wel wat tegen. Iets wat interessant genoeg is om een foto van te maken zodat je kunt onthouden dat je dat gezien hebt. En ook plekjes met geschiedenis, waar ik dan vaak op mijn blog iets van wilde doorgeven.
En dat geldt ook voor de museumbezoeken, de bezoeken aan oude steden, de uitstapjes. Ik heb er altijd foto’s van gemaakt en die op mijn blog laten zien en er wat over verteld.

Met veel plezier heb ik dat vele jaren gedaan. Ik weet dat veel lezeressen die blogjes het leukst vonden om te lezen. Een mooie reactie kreeg ik recent, van een trouwe bloglezeres die mailde dat ze m’n blogjes over uitstapjes net zo leuk vond als het kijken naar ‘Ontdek je plekje’.
En daarom zeg ik er nu iets over, want ik wil er niet zomaar mee stoppen zonder er iets over te zeggen. Tijdens de wandeling dacht ik er al over na en sprak er ook over met mijn geliefden. Het voelt voor mij nu goed om te stoppen met de blogjes over wandelingen en uitstapjes.

Met veel plezier heb ik jullie vele keren meegenomen op mijn wandelingen!
(Nu zorgen dat het bewandelbare pad niet overwoekerd raakt…..)