Fietsen in de schemering

Binnen branden de lichtjes, buiten is het somber en schemerig. Toch is het fijn om nog even weg te moeten. Het wekelijkse fietstochtje om groente op te halen. Vandaag aardappelen, een rode kool en een krop sla. Onderweg lekker mijmeren. Ik mijmer vooral over m’n blog en dat ik maar moeilijk los kan komen van de drang om elke dag te bloggen over alles wat ik meemaak of alles wat op me af golft. Wat is dat toch? Ik had me toch voorgenomen om in december een beetje te minderen? Maar dan heb ik weer allerlei overwegingen of dan draai ik wat met de prioriteiten en dan komt er toch weer een blogje.

In de verte ligt de stad. Net iets erbuiten liggen de weilanden en akkers. Het is fijn om daar elke week met m’n tasje naar toe te fietsen. Ik moet gewoon nog een beetje leren dat ik ook niet àlles hoef te laten zien. Het hek naar een nieuwe periode staat open, en ik ben erover aan het mijmeren hoe ik die periode ga invullen.

Voor groente ophalen is dit tasje nu mijn favoriet. Zulke tassen en tasjes zijn een uitstekende manier om stofjes die je leuk vind vaak te zien. In plaats van leuke lapjes jarenlang te laten liggen, kun je er ook tasjes van maken. Mijn tip voor een boodschappen- of groentetas is dat je hem wel tien centimeter breder kan maken dan wat gangbaar is. Het is praktisch als er wat meer in kan en je kunt zo’n bredere tas nog makkelijk in de fietstas laten glijden.