“Blijven die handdoekjes goed in de was, vroeg m’n dochter, want ik wil ze ook breien” “Weet ik niet, gaf ik als antwoord, want ik heb ze nog steeds niet gebruikt. Ik vind ze veel te leuk als foto-object.” “Als we ze nou eens dit weekend gaan gebruiken, kreeg ik te horen, want je kunt die wasbeurt toch niet maar blìjven uitstellen?” OK dan. Ik kookte een lekkere maaltijd en nam de handdoekjes in gebruik.
“Is er nog wat katoen in huis? Want ik wil alvast beginnen.” “Nee, ik heb al m’n restjes aan jou gegeven.” “Is er echt niks meer? Ik ga op zoek.” En warempel, er bleek nog een bolletje te vinden. Nu breit m’n dochter ook zo’n leuk handdoekje. Om weer weg te geven, want het zijn ook ideale kadootjes.
“Nu is het eerst tijd voor de pepernotenproeverij!” zei mijn man. Hij had zich er al op verheugd. Verschillende merken kruidnoten in een bakje en dan blind proberen of je verschil proeft. Iedereen raadde het goed: de duurste waren de lekkerste. Alleen ik bleef pruttelen: die is vìjf keer zo duur hoor!
En toen nog een hele avond gekke biertjes proeven. Dat was ook al weer een leuk avondje.