M’n oudste gehaakte tasje is twintig jaar oud. Misschien was ik het wel aan het haken toen deze plek Noordzee Natura 2000 werd aangewezen als Werelderfgoed. Dit project Voordelta is een Natuurcompensatie om de natuureffecten van de Tweede Maasvlakte te verantwoorden. Het is nu een prachtige plek. Een paar jaar geleden ‘ontdekten’ wij deze plek en besloten om nooit meer naar de oude stranden te gaan. Als je toch een eindje gaat rijden, dan kun je net zo goed een kwartier verder rijden en dan heb je dìt!
We hadden ons al geïnstalleerd, links zie je een quilt en een stoeltje op het verder nog lege strand staan. Ik liep nog even terug naar de auto om nog wat op te halen. Daarvoor vind ik die kleine tasjes dan ideaal. Je neemt altijd van alles mee in tassen en manden naar het strand, maar zo’n klein tasje is handig om over je schouder te laten hangen. Daar zitten dan de sleutels en m’n mobiel in, die ik dan altijd bij de hand heb. En het is ook leuk als het tasje past bij de plek. Een plek waar opgespoten zand en eeuwige zee bij elkaar komen, en als bij toeval ook even een tasje het uitzicht siert.