Geloof, hoop en liefde

“Dit is wat blijft:  geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.” Die bijbeltekst (te vinden in een brief van Paulus aan christenen in Corinthe) is miljoenen keren geciteerd, o.a. bij huwelijkssluitingen. De drie attributen om het leven goed te leven zijn op talloze manieren en talloze keren afgebeeld.
Het kruis: symbool voor geloof,
het anker: symbool voor hoop,
een hart: symbool voor liefde.

Die drie symbolen werden klein nagemaakt in zilver en goud, zodat je ze in een ketting om je hals kon hangen. Ze werden in tekeningen en schilderingen verwerkt. En natuurlijk werden ze ook geborduurd. Iemand borduurde eens voor een 25e verjaardag die drie symbolen en dat is nu ook alweer lang geleden. Het borduurwerk is ingelijst geweest, maar later ook weer losgehaald. Want hoe lang wil je aan die verjaardag herinnerd worden? Het leven gaat immers weer verder. Ik kan me voorstellen dat je op een gegeven moment genoeg krijgt van telkens die voorbije data te zien, en dus zou je iets anders willen met deze geborduurde symbolen. Dat kan vast wel. Beetje losknippen, in iets anders verwerken, en je voegen bij die eindeloze reeks van ontelbare mogelijkheden om deze belangrijke symbolen opnieuw tot je te laten spreken. Geloof, hoop, liefde: we hebben er na al die eeuwen nog steeds niet genoeg van!