Het is 150 jaar geleden dat de slavernij werd afgeschaft. Op vele plaatsen vinden herdenkingen plaats, worden discussies gevoerd over excuses, en vraagt men zich af hoe dit allemaal zo lang heeft kunnen doorgaan. De mensen die nu leven, hebben geen actieve schuld aan wat er toen allemaal gebeurde, maar het is wèl belangrijk om er kennis van te nemen en ons af te realiseren hoe verschrikkelijk het was wat er toen allemaal gebeurde. En hoe het mogelijk is dat we in een tijd leven waarin nog steeds allerlei vreselijke dingen gebeuren.
Bizar is het om te bedenken dat ‘witte mensen uit Europa zo lang hebben gedacht dat ze superieur waren aan gekleurde mensen uit voor ons ‘overzeese gebieden’, en zo gigantisch tekeer zijn gegaan. Mensen en leefgebieden hebben uitgebuit en kapotgemaakt.
In dit borduurwerkje heeft iemand de mooie kant van zo’n leefgebied uitgebeeld. Misschien was het Indonesië, of Suriname. Landen waar veel, vreselijk veel is geleden. Vandaag op Keti Koti en in dit hele herdenkingsjaar wat vandaag begint, is daar veel aandacht voor.