Toen patchwork en quilten aan het eind van de vorige eeuw aan een nieuwe opleving begon, en toen er nog niet zo’n overvloed was aan boeken en youtube-filmpjes, toen werden eerst serieuze cursussen aangeboden om de technieken te leren. Dat ging allemaal volgens de regels van de kunst en daar hoorden ook serieuze materialen bij. Rasterquick was zo’n hulpmiddel wat als eerste werd gebruikt. Daarmee kon de patchwork-cursist leren om precies op de lijntjes te naaien en netjes een blok op te bouwen. Ik herinner me vaag dat ik destijds ook nog wel op zo’n cursus ben geweest waar dit raster-vlieseline werd aanbevolen en verkocht. Ik weet nog dat ik het nogal prijzig vond en leende een boek uit de bibliotheek om een methode te bestuderen waarbij dat vlieseline niet nodig was. Toen de uitleentermijn verstreken was, verlengde ik het, en daarna nog vier keer want ik was inmiddels bezig met een eigen logcabin quilt en ik wilde dat voorbeeld er telkens bijhouden. Wat vond ik het leuk om later dat boek over strokenquilts tegen te komen en in mijn shop te zetten!
Terug naar het rasterquick. Deze onafgemaakte log cabin-blokken in kerstkleuren vond ik en zijn leuk om nog even te laten zien. Eigenlijk ook in contrast met het vorige blogje over Broderie Perse, waarbij de regels-der-kunst niet meer zo belangrijk zijn. Het gaat nu meer om het plezier van het spelen met lapjes en het vergroten van effecten. En we willen nu snelle resultaten, dus dat rasterquick is allang vergeten. Het rolmes en de superhandige snijmatten en linialen hebben het overgenomen en de mogelijkheid om snel en veel quilts te maken enorm vergroot.