Haakwerkje met tulpensteek

De mevrouw naast wie ik kwam te zitten tijdens de haakmiddag, had een mooie tas bij zich. Ik herkende hem gelijk, want internet staat er vol mee. Iemand had het idee bedacht om de jute tassen die nu bij veel winkels te koop zijn over te trekken met haakwerk. Dat wilde ik ook nog graag eens proberen, en nadat ik de tas van mijn buurvrouw had bewonderd vroeg ik: “Wilt u mij die tulpensteek ook leren?” Direct zeiden de anderen: “O, maar er zijn een heleboel tutorials van op internet hoor!” “Ja, dat weet ik wel, zei ik, maar het is leuker als iemand het je even voordoet”. Op die opmerking kreeg ik weer bijval van de anderen. Ze zeiden dat zij het ook veel fijner vinden om even te  zien hoe iets moet. En voor dit soort uitwisseling van kennis is zo’n middag juist bedoeld (denk ik). Een bol groene wol had ik bij me, vanuit de gedachte: ik zie wel wat ik ga doen. Nog wat andere kleurtjes kocht ik in de winkel, want een beetje klandizie bij zo’n hartelijke ontvangst is natuurlijk ook wel fijn. Tot zover ben ik gekomen! Het is een hele leuke steek om te doen (als je eenmaal gezien hebt hoe het moet….). M’n buurvrouw aan de àndere kant van de tafel ging nu ook zo’n tas beginnen. Aanstekelijk?

Ik fotografeerde m’n nieuwe haakwerkje op een tapisserie-kussen.