Herfstquiltje bij Wodanseiken

Op de dag dat we allemaal in spanning waren over Amerikaanse verkiezingen, besloten we een wandeling te maken naar de meest beroemde bomen van eigen land: de Wodenseiken bij Wolfheze. Al 500 jaar staan ze daar. Vele stormen doorstaan.

Maar het verval is ingetreden. Hoe lang staan ze daar nog?
Ik had een quiltje bij me. Een herfstquiltje. De herfst is al zeer ver gevorderd. De winter is dichtbij.
Op dit oud-Hollandse plekje ontmoetten we twee wandelaars die zich ook zorgen maakten, over die naderende wereldwinter. We praatten er even over.
Er zijn nu vandaag talloze analyses, gesprekken, en berichten.

Op het journaal zeggen ze op het hele uur: ‘we gaan nog even naar ander nieuws.”
Een herfstquiltje dan maar.
Bij de Wodanseiken die al zoveel gedonder hebben doorstaan. Ik hoop dat het nog heel lang herfst blijft.

Het was goed om op spannende dagen wat steun te zoeken bij eeuwenoude eiken. Die al zoveel stormen doorstaan hebben.
Maar het is triest om te zien hoe na vele eeuwen verval intreedt. Een wereldstorm zou kunnen opsteken.