Ook een traditie van mijn lief en mij: samen een nieuwjaarswandeling maken, zodra de gelegenheid zich voordoet! En dat was vanmorgen vroeg. Een beeldverslag, met nog wat gedachten voor het nieuwe jaar.
Wat voor jaar zou het worden?
Aan het eind van het pas afgesloten jaar maakte ik een somber blogje: zou straks onze hele cultuur verdwenen zijn? Op de dag van de Amerikaanse verkiezingen stond ik op een plek waar een bordje aangaf dat daar ooit een heel dorp heeft gelegen. Nu volledig weg. Op die plek hing ik een nutteloos handwerkje. Het voelde zo belachelijk. Hoe belangrijk zìjn die handwerkjes nou eigenlijk? In het licht van alle bedreigingen? In het licht van de wereld-situatie?
Nu een blogje over hoop. Ik hing weer wat op aan een boomtak op een mooi plekje, dit keer een blauwe gebreide kerstbal. We waren in oud cultuurgebied vlakbij ons huis, want we waren immers opgeroepen om vanwege code geel niet de weg op te gaan. Naar zulke oproepen moet je ook luisteren.
We volgden een blauwe wandelroute. Al wandelend zag ik tekenen van hoop.
Allereerst was er al dat paaltje: een blauwe route! Die fijne bewegwijzering zal vast ook wel door vrijwilligers daar zijn aangebracht. Of anders dan toch door mensen die hebben nagedacht over hoe onze leefomgeving het beste georganiseerd kan worden. Wat is er eigenlijk enòrm veel goed en mooi in onze samenleving!
Ik heb net het jaaroverzicht van de NOS gekeken (dat doe ik meestal pas een week later). Zoveel verschrikkingen. Je gaat haast denken dat het overal zo is. Maar er is ook zoveel goeds en moois! Zoveel welwillendheid en deskundigheid! Zoveel is goed georganiseerd en goed doordacht.
De wandelroute voerde ons langs een vennetje met twee wilgen. De ene is wel geknot, de andere niet. De takken lagen er vlakbij. Dat zie je nu steeds vaker, vertelde mijn man: zo blijft de biodiversiteit beter beschermd. De insecten die tussen die takken huizen, hoeven zo niet gelijk compleet verstoord te raken. Ook weer iets waar in onze tijd meer oog voor is. Er wordt over veel dingen goed nagedacht. Er zijn hoopvolle ontwikkelingen.
Kerken zijn vanouds instituten die Hoop verspreiden. De Rooms-katholieke Kerk houdt elke 25 jaar een Jubeljaar. Dat is een oude traditie om schoon schip te maken en met nieuwe energie de toekomst tegemoet te gaan. En nu is het weer een jubeljaar! 2025 is het jaar van de Hoop!
Er zijn veel mensen die intens en deskundig nadenken over hoe kwalijke ontwikkelingen gestopt kunnen worden en hoe de wereld-samenleving het beste beschermd en ingevuld kan worden. In interviews en essays vertellen zij hoe we op een kruispunt staan in de geschiedenis. Een buitengewoon boeiend kruispunt. Alles wat zo lang vanzelf sprak, wat ons rijk en welvarend heeft gemaakt, werkt nu niet meer. Dat te realiseren is heftig, maar kan óók een krachtige voedingsbodem voor verandering zijn! Het is vijf voor twaalf, ja, en dat is ernstig. Maar we kunnen óók (op het nippertje) nu in aktie komen!
De constateringen dat er te weinig zelfreflectie en zelfrestrictie is bij de machthebbers maakt ons somber. En doet ons realiseren: we kunnen het niet meer verwachten van politici en machtige bedrijven. Zij laten ons in de steek en dienen vooral zichzelf. Ook dat is ernstig om te realiseren. Maar nu weten we ook: De echte verandering zal van onderop moeten komen!
Het is een boodschap die de laatste tijd vaker klinkt: de verandering begint bij de gewone mensen.
We komen er met elkaar achter dat de prijs voor al die welvaart veel te hoog is. Dat er veel te veel stuk wordt gemaakt. En dat we massaal in de problemen komen.
En dàt is hoopvol: dat we er eindelijk met grote massa’s mensen achter komen! Dat iedereen zèlf moet besluiten om zich wat te matigen en ruimte moet laten voor anderen.
Ik had plezier met een oud sjaaltje en een gebreid kerstballetje. Daar kan ik op zo’n wandeling wel tientallen foto’s mee spelen.
Dat kunststof Blokker-beestje had helemaal niet gehoeven. Ik kocht het omdat ik iets wilde kopen toen die winkel bijna dicht ging.
Maar ik had het ook kunnen laten staan. Ik had daarmee ook een boodschap kunnen afgeven: we wìllen al die kunststof-spullen niet!
We hebben allemáál een stem! Die moeten we laten horen aan al die machtige en egocentrische concerns: we willen jullie troep niet! We wìllen niet dat jullie maar doorgaan met onze aarde te vervuilen en kapot te maken.
Laten we hoopvol onze weg vervolgen:
En laten we er met elkaar aan bijdragen dat het balletje van de Hoop weer verder rolt!
En daar allemaal onze bijdrage aan geven!
3 gedachten over “Hoop voor 2025”
Hoopvol het nieuwe jaar in, met deze mooie foto’s en woorden moet dat lukken!
Klein beginnen, net als met een nieuw handwerk.
Ik ga met je mee…op weg naar….en we zullen er komen.De stoet zal steeds langer worden.
Bedankt voor jullie reacties, trouwe reageerders!
Jullie – en alle anderen – ook van harte een goed en hoopvol nieuwjaar toegewenst!