Vorig jaar was ik bezig met deze borduurwerkjes. Met m’n zussen haalde ik kort geleden dat fijne borduurstramien weer te voorschijn om er nog weer wat nieuwe projecten op te starten. Daar kom ik nog op terug.
Voor dit soort borduurwerk volg ik vaak alleen de contouren van een patroon en dan wil ik zelf verder m’n eigen kleuren kiezen. Dat is vaak nog een hele uitzoekerij. En kleuren beïnvloeden elkaar ook. Als je een paar strengen wol op de hand houdt, kan het heel mooi zijn, maar als je dan één van die kleuren als hoofdkleur hebt gebruikt, dan kan het soms toch tegenvallen. Mijn advies (aan m’n zussen) was: begin gewoon, en als je al bordurende de kleurencombinatie tòch iets wilt aanpassen, dan doe je dat gewoon. Met dit soort werk is het gewoon niet altijd van te voren te voorspellen hoe het uitvalt.
Heel wat makkelijker is het om twee gelijke kleuren met elkaar te combineren. Ik doel op onderstaande foto en daar zit het volgende verhaaltje aan vast. M’n dochter kwam even op bezoek en vroeg of ik nog die oude jampotjes had. Die we ooit hadden meegenomen uit Frankrijk. We wisten het allebei nog goed: er zat kastanjejam in. Nu zijn die potjes ook wel in Nederland te koop, maar herinneringen aan kastanjejam zijn leuker dan herinneringen aan gewone kersenjam. Dus ja, ik had die potjes nog. Ze nam ze mee. En nu appte ze me een foto van haar nieuwe potje, gevuld met overnight-oats. Leuk, lekker en gezond!
Ik laat jullie nu ook graag mìjn foto zien. Een snelle foto die ik maakte voordat de potjes uit de schuur werden meegenomen. Het kussentje duurde héél wat langer om te maken (en verdient eigenlijk ook wel een betere foto).
En die ‘overnight oats’? Dat duurt precies één nacht om klaargemaakt te worden. Het is de nieuwe hippe manier om havermout klaar te maken voor het ontbijt. Op internet vind je wel duizenden recepten, dus daar voeg ik er geen meer aan toe. Wèl mijn mooie kussentje tussen de jampotjes: