Langs geborduurde wegen
Al meer dan twee decennia brengt Ien Rappoldt elk jaar een bezoek aan Zuidwest-China, vanwege haar grote belangstelling voor de cultuur en borduurkunst van de Miao en andere bergvolken. Bij elke reis bestudeert ze een specifieke handwerktechniek en oefent deze zodat ze zelf ook de bijzondere steekjes en randjes kan borduren. Ze is inmiddels een expert op dit gebied en beschikt over een grote kennis van de borduurkunst van de Miaovrouwen.
Dankzij haar inzet is veel van dit culturele erfgoed in de loop der jaren vastgelegd. Ook nam ze van elke reis handwerk mee, zoals kleding, mutsjes, babydraagzakken, sieraden, schoenen, tassen en manden. Een deel van deze collectie had ze bij zich toen ik haar begin maart ontmoette op een textiel-bijeenkomst, en daar maakte ik deze foto’s.
Het was de bedoeling dat in april een expositie werd gehouden in museum de Kantfabriek. Alle voorbereidingen waren al klaar, maar de corona-crisis verhinderde dat deze doorgang kon vinden. De expositie zal nu twee jaar later plaatsvinden.
Maar dat wisten we begin maart nog niet en ik kreeg een stapeltje folders mee. De foto op deze folder is prachtig: wat een blije uitstraling onder de kleurige en kunstige traditionele versieringen! De komende tijd zal ik bij m’n bestellingen een folder bijsluiten. De aankondiging voor de tentoonstelling klopt helaas niet meer, maar het is jammer om het stapeltje weg te gooien en ik denk dat misschien wel elke handwerkster blij wordt van zo’n mooie foto.
Voor de (uitgestelde) expositie schreef Ien Rappoldt een nieuw boek, waarin ze veel van haar kennis en enthousiasme overbrengt, in combinatie met de aansprekende patronen. Ik kocht een exemplaar want ik hou van deze kleurige kunst. De titel “Langs Geborduurde Wegen‘ verwijst naar een oude Miao legende. Toen de vele volken verspreid raakten over het zuidwesten van China werden de verhalen van hun eigen geschiedenis verbeeld in de borduurkunst op hun kleding. Dàt is echte volkskunst!
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
4 gedachten over “Langs geborduurde wegen”
Wat een prachtig boek zal dit zijn. Ik heb haar ook weleens ontmoet en was onder de indruk van alles wat zij wist over de Miao en hun werken.
Hopelijk kunnen we over twee jaar wel naar haar tentoonstelling.
Hoi Mieke, helemaal mee eens, dit zijn tentoonstellingen die we niet graag willen missen! Beter uitstel dan afstel. Ik vind het bijzonder dat er mensen zijn die ons zicht op textiel cultureel erfgoed verrijken en daar een groot deel van hun leven aan wijden. Het is heel waardevol wat zij hebben verzameld. En zoals wel vaker: niet alleen voor ons in het westen, maar heel vaak ook voor de bevolkingsgroepen zèlf. Vaak zijn het ‘culturele minderheden’ die een enorme ‘boost’ ontvangen wanneer zij merken dat hun prachtige handwerk wordt opgemerkt. En zeker als er dan ook nog boeken worden gemaakt over hun handwerk.
Wat een prachtige kleuren, daar wordt je warm van.
In Handwerken zonder grenzen, hebben ook artikelen van haar gestaan, erg mooi om weer eens op te zoeken.
Hallo Annie, bedankt voor je reactie. Ik weet op dit moment niet zo gauw in welke HzG artikelen hierover hebben gestaan, maar als jij het weet en het wilt doorgeven dan graag!
Ik vind het wel mooi om de verwijzingen naar die nummers dan aan het blogje toe te voegen.