Namen op merklapjes

Vaak mocht een meisje haar naam borduren, maar niet altijd. De merklapjes met een naam erop zijn later een kostbaar bezig voor kleindochters of achterkleindochters, maar lang niet altijd bleef het lapje in de familie.

Naar aanleiding van m’n blogjes kreeg ik al een mail van iemand die zò graag het lapje van haar moeder weer terug zou vinden, een lapje met de naam Mini Groen erop. Wie weet heeft iemand die dit leest het lapje?
Voor latere verzamelaars zijn het gewoon namen, maar voor de familie zijn het tastbare herinneringen aan voormoeders die ze nooit gekend hebben. Ooit waren die vrouwen meisjes, die met veel inspanning een letterlapje borduurden. Wèl mooi dat er zoveel bewaard zijn!