Lang geleden, ik denk wel dertig jaar, borduurde ik eens een stukje tapisserie. Ik denk dat ik een leuk patroontje ergens had gevonden en het gewoon even wilde uitproberen. Daarna belandde het lapje in een mand en daar kwam het nu (in maart nog) eindelijk uit. Ik maakte er een kussentje van.
Iets minder lang geleden, een jaar of drie, breide m’n dochter een trui maar die was nog niet in elkaar gezet. Ik bood aan dat ik het voor haar zou doen, dus dat klusje ligt hier nog.
Nooit denken dus dat iets te oud of te lang geleden is! Het is altijd leuk om iets af te maken. Of om een klein kussentje te maken van een oud probeersel.
Fijne zondag!