Oude boekjes Rietvlechten en Frivolité

Soms wordt er een boekje besteld en als ik het dan in m’n handen heb om het te gaan opsturen, dan denk ik liefdevol: “Ach….” Want dan zie ik voorin dat het van m’n tante is geweest. Haar handtekening met mooie schuine letters staat er voorin. Zoals in het boekje Rietvlechten, wat nu werd besteld.

Deze week kwam iemand een bestelling ophalen  en dat resulteerde in een gezellig uurtje praten. Het gesprek begon met een vraag van haar hoe ik ertoe was gekomen om handwerboeken te verzamelen. “Door m’n tante!” zeg ik dan, en ik heb het op m’n blog denk ik al wel vaker verteld. Tante was handwerklerares en ook een tijdje lid van een examen-commissie want in de zestiger jaren was dat allemaal nog heel degelijk en grondig. Toen ze overleed nam ik haar handwerkboeken mee naar huis, en ook een mooi kleedje wat ze van frivolité maakte. Dat kleedje ligt hier nu al meer dan tien jaar in de kamer. “Wat zijn die oude boekjes leuk om te zien!” zo viel me destijds op. “Moet je zo’n prachtige R van Rietvlechten nou eens zien!” Ook het boekje over Frivolité vond ik een mooitje, en dat ging naar iemand die er heel blij mee was. Ik was er eerlijk gezegd verbaasd over dat ze er zò blij mee was. En dat leerde me dat die oude handwerkboeken nog grote waarde hebben.

Het boekje Frivolité plaats ik nu opnieuw in m’n shop (want ik vond weer een ander exemplaar), maar daarmee is dit blogje nog niet af. Want ik wil nog één ding vertellen: een stukje uit de inleiding van dat oude  boekje over Rietvlechten. Een citaat, wat hélemaal van toepassing was op hoe m’n tante (zestiger jaren dus!) ook les gaf. “Tot slot van deze inleiding zij er nogmaals op gewezen, dat de werkstukken, waarin men, met inachtneming van de grondregels, zijn eigen denkbeelden heeft verwezenlijkt, de meeste voldoening schenken. Het onderwijs in handenarbeid heeft dan pas zijn doel bereikt, als de leerling in staat is eigen ideeën in werkelijkheid om te zetten.”

Dus dat is dan m’n antwoord, op de vraag hoe ik ertoe ben gekomen om handwerkboeken te verkopen. Omdat die oude boeken nog steeds zoveel waarde hebben, en omdat de ‘grondregels’ van de handwerkkunst er vaak zo goed en duidelijk in staan beschreven. En omdat mensen die ze bestellen er blij mee zijn! En omdat we in een tijd leven waarin zoveel mensen hun eigen denkbeelden verwezenlijken, en er daarbij ook weer behoefte is aan die oude boekjes.

Bewaren

Bewaren

Bewaren