Voor het uitzoeken van wat kleuren borduurwol, heb je altijd wat tijd en aandacht nodig, en liefst ook wat ruimte om je heen. Ik haalde nu weer dit borduurwerk tevoorschijn wat ik een paar maanden geleden begon. Toen borduurde ik de contouren van een gestileerde bloem, terwijl ik een week alleen thuis was. Ik had toen zo’n zin om een borduurwerk te beginnen met een folklore motief wat ik al m’n halve leven had bewaard. Het was een patroon uit een Ariadne wat ik in mijn tienertijd een keer had uitgescheurd. Zo vaak had ik al bedacht dat ik het zo mooi vond dat ik het nog een keer wilde maken. En nèt toen ik er mee bezig was (een paar maanden geleden) kreeg ik een appje van m’n dochter in een ver buitenland. Ze was in een museum met veel ‘folk art’ en appte mij een foto: “Kijk mam, dat vind u vast wel mooi!” Foto’s van prachtige tapijten in het Russian Ethnographic Museum. “Hoe is het mogelijk, appte ik terug, ik ben nèt ook bezig met die etnische motieven!” “Hier nog een foto” kreeg ik weer een appje terug. En zo nog een paar keer. Wat is dat leuk om duizend kilometer van elkaar als moeder en dochter ongeveer met hetzelfde bezig te zijn! En daarover ook nog te kunnen communiceren! Nu communiceer ik met jullie allemaal en laat ik deze foto’s zien die m’n dochter maakte in voornoemd museum. Oude volkskunst uit het oosten (of het zuiden): vinden jullie dat ook zo mooi? Na deze blog ga ik weer verder met het uitzoeken van m’n kleuren. Zulke foto’s zijn inspirerend genoeg!