Vandaag is het Palmpasen. Dat is de laatste zondag voor Pasen en het begin van de Stille Week, waarin het lijden en sterven van Jezus centraal staan. Op de gebeurtenissen van destijds is het bestaan van de kerk gebaseerd.
Gister nam ik mijn gebreide dekentje mee naar het bos. De foto maakte ik vlakbij waar we de auto parkeerden. Nu legde ik het dekentje op tafel. Met m’n paarse kussen van de bank, in de kleur van lijden. Van iedere gekochte bos tulpen zou de winkel een euro extra aan de kweker afdragen, ik kocht een paar bossen bij de boodschappen die ik nu nog maar één keer per anderhalve week doe. De winter-amaryllissen hebben ouderdomsvlekken gekregen. Ik ga naar een internet-dienst luisteren, en hopelijk komt dat geluid boven het geschreeuw van buiten uit. Vandaag blijven we thuis en luisteren naar aloude woorden die de kerk al tweeduizend jaar heeft gesproken op Palmpasen.