Paradijsvogel op de post

Twee maanden geleden liet ik het mooie borduurwerk van een paradijsvogel zien op mijn blog, samen met de Ariadne waar dit patroon op de voorkant stond.
“Altijd leuk om bij een oud handwerk ook het oude patroon te vinden wat ten voorbeeld heeft gediend”, schreef ik. Maar het werd nòg leuker, want nu vond ik ook het oude patroon uit 1854! Het is een bijlage geweest bij een oude Aglaja.

Tot ver in de 18e eeuw waren veren van de paradijsvogels geliefd in Europa voor mode en rariteitenkabinetten, vooral na de mythe uit de 16e eeuw dat ze uit de hemel vielen, waardoor het ‘eeuwige vogels’ waren. De veren dienden als statussymbolen, en werden verwerkt op hoeden. Gekkigheid, vinden we nu.
Maar zo’n jaartal op een oud patroon helpt dus wel om de achtergrond van zo’n patroon beter te begrijpen.

.

Het geborduurde schilderij werd een paar dagen geleden besteld en uiteraard bood ik ook het patroon aan, maar daar had de besteller geen belangstelling voor. Dus plaats ik het nu in m’n shop, die weliswaar dicht is, maar dan is er nog weer wat nieuws om tegenaan te kijken op de voorste pagina. Ook wij vinden het na twee eeuwen nog wel een mooi plaatje, van die kleurige vogel met de prachtige veren. Maar we zijn als mensheid gelukkig wel een beetje opgeschoven in het weten dat we niet zomaar dieren kunnen doodmaken omdat we hun veren willen. (Nou ja, misschien is het in onze tijd zelfs nog wel erger dan twee eeuwen geleden…..)

Dus ik pakte het borduurwerk in, en daar had ik nog één doos voor bewaard in de schuur. Het is lastig om geschikte dozen te vinden om zulke grote borduurwerken in op te sturen. Ik heb dan ook besloten om daarmee te stoppen. Straks ga ik bij de paar grote borduurwerken in mijn shop vermelden dat deze alléén opgehaald kunnen worden; verzenden is te ingewikkeld.

Dus dit is dan het laatste grote borduurwerk wat ik heb verstuurd, en ik kijk met voldoening terug op al die mooie grote borduurwerken die via m’n shop weer bij andere liefhebbers terecht zijn gekomen.