In de jaren negentig woonde ik in een klein dorp maar ik had een keer gelegenheid om naar de stad te gaan en daar liep ik langs een handwerkwinkel. En wat ik dáár zag: ik werd gewoon naar binnen getrokken. Ze hadden daar kransen liggen die gemaakt waren van kerststofjes en ik vond ze zò mooi! Dat wou ik ook. En met een metertje stof stond ik even later weer buiten. Het was nog een heel werk om zo’n krans te maken maar meer dan tien jaar lang had ik er plezier van. Tot ik hem een keer wegdeed, wegens ‘ouderwets’. Inmiddels denk ik: wat nou ouderwets? Je kunt het ook gewoon ‘retro’ noemen….
De kerstkrans op de foto die ik nu ergens tweedehands vond vind ik aan de ene kant inderdaad ietwat ouderwets, maar toch ook wel weer retro. Grappig hoe je smaak heen-en-weer schommelt.
Ik denk dat het bij mijn handwerkvriendin ook zo ging. Jarenlang had ze in de kersttijd een patchwork-versiering aan haar deur hangen, maar op een gegeven moment stopte ze daar mee. Ook ouderwets bevonden, denk ik. Nu vond ik het boek “Een patchwork kerstfeest” waar ze die waarschijnlijk (in de negentiger jaren) uit maakte. Tòch leuk om weer terug te zien!
Voor wie ook nog wat wil maken met stofjes plaats ik dit boek in m’n shop, en ook nog een Franstalig tijdschrift met Noël-patchwork. Maar de leukste manier (vind ik zelf) om kerststofjes te verwerken is misschien wel om ze in een log-cabin-krans te naaien. Daar is ook een leuk boek voor met ideeën: Log Cabin Christmas Wreath.