Pinksteren met rouwranden

Mooie vrije dagen zijn niet voor iedereen mooi. Nieuws over aanslagen en aanvallen bederft het gevoel van vrijheid. Voor degenen die getroffen zijn en hun nabestaanden zullen deze pinksterdagen verschrikkelijke dagen zijn. Ik vroeg me gisteravond af of ik nog wat zou schrijven over de recente aanslag in Londen. Terwijl ik me dat afvroeg, hoorde ik in de verte sirenes op de ringweg om de stad waar ik woon en er vlogen een paar keer helicopters over. Een uurtje later keken we op internet of er al wat nieuws was. Iemand was van een flat gesprongen. Verschrikkelijke gebeurtenissen verweg, maar ook dichtbij. De meesten van ons zijn buitenstaanders, ons treft het niet. Maar het raakt je wel. Mooie vrije dagen. Maar niet voor iedereen. Je staat er wel even bij stil.

En dan wordt je ’s morgens wakker en lees je op het nieuws dat het vermiste meisje is gevonden. Dood. Hoe gruwelijk. Hoe onvoorstelbaar. Zo verschrikkelijk.
De mooie pinksterdagen zijn niet voor iedereen mooi.
En het gevoel in een vrij en blij land te leven is ernstig aangetast. Meisjes van veertien kunnen in het buitengebied niet meer op de fiets naar een klasgenoot om huiswerk te maken. De gruwelijke gebeurtenissen die telkens weer plaatsvinden zijn verontrustend.

Bewaren