Quiltje aan brug

Het gaat niet alleen om quilts bekijken. Het gaat ook om het rijden in het Groninger land. Het programmaboekje had geen route, dus je bent al gauw niet zo efficiënt bezig, zoekend naar al die kleine plaatjes. Maar het maakt niet uit. Je rijdt en je geniet.

En af en toe riep ik: stop! Dan wilde ik zèlf ook weer even iets aan een hek hangen. Het landschap versieren? Dat hoeft eigenlijk niet. Een plekje zoeken waar zo’n quiltje even mooi uitkomt? Ja, dat is het eigenlijk. In dit gebied waren de bruggen groen met blauw geverfd. Dat vráágt toch om even een accentje.

M’n tasje heb ik ook nog steeds bij me. Niet herkend. Maar al na het eerste blogje kreeg ik een reactie dat een bloglezeres die mij wel had willen ontmoeten óók in Pieterburen logeerde. Maar we zijn elkaar niet tegengekomen. Misschien als ze me had bezig gezien middenop die brug, middenop die warme dag, dan had ze me wel herkend. Jullie ook vast wel. Dit vind ik gewoon leuk om te doen!

En al die blogjes? Ik hoop dat jullie ze leuk vinden om te lezen. Ik ben niet zo gauw uitverteld. Morgen nog een serie.