Vertaalde handwerkboeken

Vele Engelse handwerkboeken vonden hun weg ook in ons land. Soms omdat ze werden meegenomen door een handwerkliefhebber die zo’n boek dan in het buitenland had gekocht. Maar vooral ook omdat ze werden vertaald en hier verkocht. Eerder had ik een blogje over hoe het soms ook andersom was: dat een boek uit het Nederlands werd vertaald, omdat het was geschreven door een Nederlandse deskundige op een bepaald deelgebied, en daarom ook voor handwerksters in andere landen een aanwinst was. Het boek Kant, van kantdeskundige mw. van der Meulen, is daar een voorbeeld van.
Voor de rest van dit blogje allemaal boeken die eerst in het buitenland verschenen, en toen pas vertaald bij ons op de markt kwamen.

Wat opvalt is dat de voorkanten soms verschillen. Een uitgever kiest voor een bepaalde cover, en die is natuurlijk beeldbepalend. Bij het Engelse boekje Embroidery is voor de Nederlandse uitvoering een detail van dat grote borduurwerk gekozen. Minder mooi, vind ik, maar eigenlijk zijn ze allebei niet echt goed gekozen want je kunt nauwelijks zien dat het om een borduurwerk gaat. En dat terwijl het verder juist zo’n leuk boekje is, wat vooral de historie van het borduren belicht, en de toepassingsslag maakt naar de tijd waarin dit boekje verscheen, namelijk eind jaren zeventig.

Ook de cover van het boekje Viklebatik is voor de Nederlandse editie veranderd. Die bovenste tekens die de Nederlandse uitgever erop plaatste vind ik storend en onduidelijk. Net of ze hebben gedacht: “we willen het iets anders, en we doen maar wat.”
De voorkant van het andere boek over Batik vind ik in de Nederlandse uitvoering wel beter, want ik vind dat uitgevers altijd heel spaarzaam moeten zijn met het plaatsen van personen op een kaft, wanneer het verder in dat boek helemaal niet over die persoon gaat. Het geeft een verkeerde indruk.

En het boek Kreatieve Naaldkunst: is dat een verbetering ten opzichte van de Engelse voorkant? Bij de Engelse uitvoering wilde de uitgever duidelijk maken dat patronen in veel verschillende technieken kunnen worden opgevuld. Dat idee is in de Nederlandse versie verloren gegaan, doordat voor een ander detail is gekozen.

Dit is veel eenduidiger: allemaal dezelfde covers, en alleen de titels aangepast!

Hier ook allemaal dezelfde voorkant, maar de uitgever van het Nederlandse boekje Wandtapijten heeft er toch even over nagedacht. Want hoe kun je nou zien dat die foto op de voorkant een heel groot wandtapijt weergeeft? De gefotoshopte mensen in silhouet zorgen hier voor een duidelijke toevoeging: nu is het in één oogopslag duidelijk.

Weven met Naald en Draad is nu weer een interessant boek; eens kijken of er ook liefhebbers zijn die de Engelse editie willen hebben.
Het zelfde geldt voor Zelfgeweven kleding maken. Gewoon leuk om te zien dat het eerst in het Deens werd uitgegeven.

O ja, en dan het boek met Tijdloze merklapmotieven: ook weer een wisselwerking tussen Nederlandse en buitenlandse handwerkmarkt, want dit boekje is mede van de hand van ‘onze’ eigen merklapdeskundige Joke Visser. Altijd leuk om te zien dat Nederlandse kennis ook in het buitenland wordt gewaardeerd,
maar verder ging dit blogje dus vooral over andersom. En vond ik het leuk om eens wat te schrijven over de ‘Verschillen in Verschijningen’!