Na een bezoek aan een tentoonstelling van miniquiltjes maken we een wandeling in de buurt. Het is één van de eerste mooie meidagen: geen regen meer maar zonnig en lekker warm. Een rokjesdag! We volgen het Boelekeerlspad in de buurt van Zelhem en lopen langs vele ‘vloeiakkers’. Dit was vroeger ook altijd al een nat gebied maar de laatste jaren is er nog meer aandacht gekomen voor de noodzaak om natte gebieden ook zo te houden. Er moet ook plek zijn om in een natte periode het water een tijdje te kunnen opvangen. We zijn zo gewend gewend geweest dat alles altijd werd drooggemalen, maar die inzichten zijn dus ook aan het veranderen.
Ik denk aan mijn molentje, wat ik een uur geleden in een mini-quiltworkshop maakte. Ik had het in m’n rugzak gestopt en haal het er even uit. Ik wil het molentje zo dicht mogelijk bij het water fotograferen, en probeer het aan een grasstengel te hangen. Lukte niet, het viel. En zo hoort het ook: lekker nat!
Thuis lees ik in het nieuws dat deze lente misschien wel tot de natste van de eeuw, of één van de vijf natste lentes ooit gemeten. Dat wist ik nog niet toen we daar wandelden. Maar we hadden het er wel over gehad hoe fijn het was om door zo’n nat gebied te lopen, en te weten dat er nu eens geen droogte-zorgen zijn.