Borduren voor het raam

Een fijn borduurwerkje is net als een lekker ijsje: dat leg je ook niet halverwege weg. Dat wil je gewoon helemáál opeten!

Het oude tafeltjes staat voor het raam, een bloeiende Azalea erop, en een rustige zaterdag: heerlijk zo!
De ingreep gister bij de tandarts is heel goed verlopen, en nu kan ik bijkomen. Ik dacht er nog wel wat over na: moet dat nou allemaal op mijn blog?
Maar eigenlijk is het ook een illustratie van ‘hoe ik blog’. Doordat ik dagelijks blog schrijf ik ook over dingen die voor mij die dag belangrijk zijn en die ik misschien zou hebben overgeslagen als ik niet elke dag zou bloggen.
Iedereen die wel eens een kies heeft moeten laten trekken, weet denk ik wel dat je hoofd dan even nergens anders naar staat. Dus ik heb het maar gewoon benoemd.
En nu verder met mijn moedige leeuw.