Als ik deze oude Ariadnes zie, dan zou ik m’n jeugd wel willen overdoen. Het ziet er allemaal zo vriendelijk en lief en tevreden uit. En wat het handwerken betreft: ook een stuk rùstiger dan nu. Het handwerk in die tijd was mooi en sierlijk, en vooral ook functioneel. Op meisjesjurkjes werden bloemetjes geborduurd, op vilten bloemen werden met wat steekjes versieringen aangebracht, boven commodes hingen grappige wandkleden die niet al te ingewikkeld waren om te maken, in de huizen lagen mooie kleedjes en de vaders en de kinderen droegen zelfgebreide sokken. De patronen voor al die handwerken werden elke maand door de vertrouwde Ariadne geleverd, die ergens in 1963 aan het tweehonderste nummer was toegekomen.
Deze oude tijdschriften hebben als bijzonderheid dat ik het werkblad erbij kan leveren. Dat is niet vanzelfsprekend, want die zitten er meestal niet meer bij. Ik heb er een tijdje over gespaard om deze jaargang bij elkaar te krijgen, en nu vond ik zomaar ergens een doosje met losse oude patronen. Die kon ik bij de ouwetjes voegen en nu in m’n shop plaatsen. Het is alleen al leuk om naar die mooie oude voorkanten te kijken, en binnenin zijn ze ook heel leuk!
4 gedachten over “Ariadnes 1963”
Herkenning aan deze Ariadnes van begin jaren 60 heb ik niet. Mijn moeder las de Margriet en alle ideeën kwamen daar uit. Waarschijnlijk was het toen te duur om er ook nog een abonnement op de Ariadne bij te nemen. Maar de afbeelding van moeder eend? achter haar kinderwagen met kuikens doet wel erg aan mijn jeugd denken en de vissen vind ik heel inspirerend voor een eigentijds werk (vrije interpretatie, geen patroon nodig). Jammer toch, dat Ariadne inmiddels “at home” is en alhoewel er tegenwoordig steeds meer diy in komt te staan betreft het toch bijna altijd iets voor het interieur. Terwijl het zo leuk is om je eigen finishing touch aan kleding te geven. En mede daarom blijven de vintage exemplaren zo populair!
Prettige zondag, Tineke
Helemaal mee eens: dat die vintage-exemplaren zo hun charme en waarde hebben!
Die vissen op de voorkant van één van deze oude Ariadnes vielen mij ook op. Het zou kunnen dat ik nog ergens een wandkleedje heb wat op dit patroon is gebaseerd. Dat hoop ik later nog eens te laten zien.
Wat leuk dat je de patronen vond. Heel toevallig hoor. En leuk voor de koopsters.
Ja, dat vond ik ook een mooie vondst! Want meestal zijn die patronen weggedaan, omdat ze een stukje groter waren dan het tijdschrift dus niet mooi op een stapel konden liggen. Nu kon ik een paar jaargangen met deze vondst compleet maken.