Op hele dunne pennen werden met heel dunne katoen losse mouwtjes gebreid voor baby’s en peuters. Dat hoorde vroeger bij de streekdracht die ook voor de kleintjes gold.
Het stond snoezig, die mooie witte mouwtjes (ook wel mitaines genoemd). En het was een mooie uitdaging om de mooiste siersteken te gebruiken, zoals fijne kabels of lieve ajoursteekjes.
Vier jaar geleden had ik een mooie serie mouwtjes in m’n shop en liet ik op m’n blog een mooie foto zien van een museum-opstelling waar de mouwtjes goed te zien zijn.
Nu nog weer eens een nieuwe (niet vaak voorkomende) serie van deze mouwtjes.
3 gedachten over “Baby mouwtjes”
In de kantjesdoos van oma vond ik mouwtjes die nog veel kleiner lijken dan de jouwe, echt voor pasgeboren baby’s. Er zijn piepkleine blauwe kraaltjes meegebreid in het open breiwerk. Aan de onderkant zit een koordje, waarschijnlijk om over de handjes dicht te trekken zodat de baby zichzelf niet kon krabben. Ik ben bang dat het niet zo fijn was om zoiets om je armpjes te hebben.
Leuk dat jij ook nog die lang-bewaarde mouwtjes hebt. Zijn ze misschien door je moeder gedragen als baby? Het toont denk ik toch ook wel hoe moeders hun kostbare schatten (ik bedoel hun baby’s) zo mooi mogelijk aan de wereld wilden tonen.
En als de baby er dan was uitgegroeid, dan waren die fijne breisels een mooie tastbare herinnering (denk ik dan maar).
Volgens mij zijn mijn mouwtjes nog ouder. Misschien gedragen door opa in 1901, óf nog eerder. Ooit zag ik in het museum in Spakenburg veel baby breiwerkjes, maar toen had ik deze mouwtjes nog nooit gezien. Misschien is het breiwerk er permanent en moet ik nog eens terug om beter te kijken. Ze zijn echt héél klein: 12 cm lang en ongeveer 4cm breed. Ik mail je een foto.